کار شما تا چه اندازه در زندگی‌تان مهم است؟
احتمالاً برای شما هم پیش آمده که از فشار کار و استرس‌های ناشی از آن احساس خستگی و کلافه بودن کنید و با خود به این نتیجه برسید که تمام زندگی‌تان شده کار و کاملا خودتان را فراموش کرده‌اید . بدتر از آن اینکه این احساس با یک ابهام بزرگ هم همراه است : آیا در ازای این همه وقت و انرژی که برای کارتان صرف کرده‌اید ، چیزی که بدست می‌آورید برایتان قانع‌کننده است ، یعنی آنچه کسب می‌کنید مانند درآمد و احتمالاً موقعیت شغلی و شخصیت اجتماعی و کاری ، آیا ارزش این همه تلاش و صرف بهترین ساعات زندگی که می‌توانست به کارهای مورد علاقه یا همراه خانواده بودن طی شود ، را دارد؟ آیا بین آنچه شما می‌خواستید و آنچه کارفرما می‌خواسته اشتراک منافع و تعادلی وجود دارد؟
متاسفانه برای من که بیش از 25 سال هر روز 9 ساعت در محل کار و پس از آن در خانه درگیر مسائل کاری بودم ، پاسخ منفی است و شاید برای بسیاری دیگر هم همینطور باشد. البته همیشه و بخصوص در 10 سال آخر سابقه کاری خود بعنوان مدیر منابع انسانی همیشه بر این باور بودم که بهترین کارمندان آنهایی هستند که خود انگیخته‌اند و تا هرچقدر ممکن است در خدمت شغل و اهداف سازمانی‌شان هستند . در حال حاضر نیز با وجود تمام افسوس ها و ایکاش ها نسبت به دوران کاری که گذراندم و علیرغم اینکه تمام تلاش‌های من و همکارانم در خدمت صنعتی با بهره وری پایین و مشتریان ناراضی بوده است ، باز به همان سبک کار اعتقاد دارم- یعنی با تمام توان روحی و جسمی و بدون محدودیت زمانی درگیر کار شدن . اما مدتی است که یک روند جدید در دنیای کار ذهنم را درگیر کرده که آیا اعتقادم درست است یا غلط . این روند که اخیرا با انتشار یک ویدئو در تیک تاک بسیار مورد توجه قرار گرفته ، محتوی قابل تاملی دارد که البته زمینه های ایجاد آن جدید نیست ولی این ویدئو باعث فراگیر شدن و افزایش سرعت رشد آن گردیده است.
ترک بی صدا (Quiet Quitting)
ویدئویی کوتاه در تیک تاک با عنوان Quiet Quitting در جولای 2022 منتشر شد که بشدت مورد استقبال قرار گرفت. این ویدئو را یک مهندس نرم افزار 24 ساله بنام Zaid khan در نیوریورک ساخته است ، Zaid که یک موزیسین نیز هست میگوید ” اگر چه هنوز در حال انجام وظایف خود هستید اما دیگر با این ذهنیت که کار باید زندگی‌تان باشد ، کار نمی‌کنید . واقعیت اینست که کار همه زندگی نیست و ارزش شما بعنوان یک فرد با کارتان تعریف نمی‌شود. ” او عنوان ویدئو خود را Quiet Quitting گذاشت که در فارسی معادل ترک بی سر و صدا است . ترک بی سر و صدا به مفهوم خروج از کار نیست ، فقط به این معنی است که به اندازه لازم کار کنید و سپس به زندگی خود برسید . در واقع افرادی که با آن موافقند، به دنبال بالانس بهتر و بیشتر کار با زندگی خود هستند . Khan در مصاحبه‌ای گفت: «من متوجه شدم که مهم نیست چقدر کار می‌کنم، در هر حال به نتیجه مورد انتظارم نمی رسم . این ماحصل چیزی است که از کار بیش از حد در شرکتهای آمریکایی بدست میاورید . و همانطور که بسیاری از ما در چند سال گذشته تجربه کرده‌ایم، در واقع کنترل سلامت روانی و جسمی خود را به بهره وری در بسیاری از این محیط‌های ساختار یافته سازمانی سپرده ایم. البته Khan اولین کسی نبود که این موضوع را مطرح کرد ، ریشه این تفکر از یک هشتک چینی با عنوان “tangping ” نشئت گرفته شده است ، که در آوریل 2021مطرح گردید ، tangping به معنای تخت دراز کشیدن یک جنبش اعتراضی در سبک زندگی فردی و اجتماعی در چین است که در تقابل با فشارهای جامعه برای کار بیش از حد شکل گرفت.
آیا ترک بی صدا یک روند دردسر‌ساز و یک ایده اشتباه است ؟
در این خصوص نظرات متفاوتی وجود دارد ، اما در کل میتوان این نظرات را از دو جنبه مورد بررسی قرار داد : 1- از نقطه نظر کارکنان و 2- از نقطه نظر کارفرمایان
کارکنان : با توجه به ورود نسل Z به بازار کار ، موضوع ترک بی صدا برای آنها به معنای تعیین حد و مرز است تا زمان و انرژی لازم برای پیگیری زمینه های مورد علاقه و اشتیاق خود را داشته باشند. بعنوان مثال vining یک جوان 25 ساله با کار روزانه در یک پروژه مالی است که در شبکه های اجتماعی نظیر تیک تاک هم فعال بوده و با 30000 دنبال کننده در زمینه ارائه خدمات مشاوره حرفه ای و رزومه کاری از طریق مشارکت با شرکت ها کسب درآمد می کند . او میگوید «امروزه، همه به نوعی کارآفرین هستند و ما ترجیح می‌دهیم این انرژی اضافی را در سرمایه‌گذاری‌های خود خارج از زمان رسمی کار (9 صبح تا 5 عصر) بکار بگیریم . من به محض اینکه ساعت 5 می رسد، نفسی می کشم و به کارهای خودم می رسم ویا با دوستان و خانواده وقت می گذرانم. من دوست دارم محتوایی تولید کنم که به مردم یادآوری کند که باید همین کار را انجام دهند.» با توجه به این باورها در نسل Z ، مجمع جهانی اقتصاد WEF(world economic forum) ترک بی سر و صدا را یک طرز تفکر و یک نوع انتخاب در کار و زندگی در این نسل عنوان کرده است تفکری که با پاندمی کرونا تشدید شده و سرعت گسترش آن افزایش یافته است . یک کارشناس رفتار سازمانی می گوید که ترک بی سر و صدا راهی برای مقابله با فرسودگی شغلی است تحقیقات نشان می دهد که فرسودگی شغلی خطر بزرگی در محل کار است، به ویژه در میان متخصصان جوان نسل Z که در محدوده سنی 20 تا 30 سالگی قرار دارند. یک نظرسنجی از 30000 کارگر توسط مایکروسافت نشان داد که 54 درصد از کارگران Z به فکر ترک شغل خود هستند” ” همچنین به گزارش مکنزی شاغلین نسل Z در سنین 18 تا 24 سال بیشترین ارزش را برای انعطاف پذیری و کار معنی دار قائلند در حالی که افراد بین 25 تا 45 سال عمدتاً کسانی هستند که خوداشتغالی و انواع جدیدی از کار را امتحان می کنند.”
ولی این روند برای همه کارکنان قابل دنبال کردن نیست ، بخصوص بسیاری از کارکنان سنین بالاتر نمیتوانند با روند ترک بی سر و صدا همراه شوند چرا که دلایل زیادی وجود دارد که بخاطر آنها باید شغل خود را به هر قیمتی حفظ کنند – چه از بعد بیمه های اجتماعی ، چه حقوق ثابت یا هر یک از مزایای دیگری که مشاغل سنتی شرکت ها می توانند برای آنها وخانواده شان در بر داشته باشند . لذا همراه شدن با ترک بی سر و صدا و قرار دادن این مزایا در معرض خطر می تواند ریسک بسیار بزرگی برای طیف گسترده ایی از کارکنان باشد.
با این وجود حتی در این طیف نیز داده‌های نیروی کار از سازمان‌هایی مانند مکنزی نشان میدهد که 40 درصد از نیروی کار جهانی به دنبال ترک شغل خود در سه تا شش ماه آینده هستند و این با توجه به تمام ریسک هایی است که گفته شد . از طرفی گزارش وضعیت محیط کار جهانی در سال 2022 از گالوپ نشان می دهد که تنها 21 درصد از کارکنان نسبت به کار خود تعلق خاطر دارند . گالوپ میگوید: «زندگی برای آخر هفته»، « نگاه کردن به عقربه های ساعت » و «کار فقط یک چک حقوق است» بیان احساس اکثر کارگران در این نظر سنجی بین المللی بوده است . این موارد نشان دهنده یک نارضایتی عمیق از وضعیت کار و زندگی نیروی کار بوده و دور از ذهن نیز نیست ، مکنزی در این خصوص یاد آور میشود که « یک فرد به‌طور متوسط در طول عمرش بیش از 90000 ساعت را در محل کار خود سپری می‌کند، بنابراین جای تعجب نیست که رضایت شغلی یا نارضایتی بتواند تأثیر قابل‌توجهی بر کیفیت زندگی افراد داشته باشد.»
کارفرمایان: از طرفی ترک بی سرو صدا ، چالش جدیدی را در پیش روی کارفرمایان قرار داده و به این ترتیب به فاز بعدی استعفای بزرگ (great resignation ) تبدیل شده است . ” سال گذشته استعفای بزرگ بر چرخه اخبار اقتصادی مسلط بود.( وهمچنان نیز ادامه دارد) اکنون، در نیمه دوم سال 2022، این روند ترک بی سر صدا است که در حال افزایش است آن هم در زمانی که نرخ بهره‌وری درکشورهایی مانند ایالات متحده آمار نگران کننده ایی را نشان میدهد ، بطوریکه داده های مربوط به بهره وری کارگران ایالات متحده ، بیشترین کاهش سالانه را در سه ماهه دوم به ثبت رسانده است.
منابع :
- Quiet quitting’: The toxic employee trend that’s worrying HR By Jodi Walters 12 Aug 2022, HRD
- Quiet Quitting Is About Bad Bosses, Not Bad Employees BY Jack Zenger and Joseph Folkman August 31 2022 , HBR
- – The Biggest Supply Chain Issue We Have Right Now Is Talent,By Joanna Riley, Forbes Councils Member, Aug 3, 2022, Forbes
- Everyone Is Talking About ‘Quiet Quitting,’ But Is It a Good Idea? By Jo Constantz, Aug 19, 2022 , Bloomberg News